- yuvarlaq
- toparlak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yuvarlaq — sif. 1. Girdə, dəyirmi, yumru. Çayın vadisini uğultu bürümüşdü. Hirsli sular iri, qara, yuvarlaq daşları yumalaya yumalaya gətirdikcə, bir birinə toxunub şaqqıldayırdı. İ. Ş.. // Dairə şəklində olan. Yuvarlaq stol. Yuvarlaq güzgü. – <Ayrım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuvarlaqlamaq — f. Yuvarlaq hala gətirmək, yuvarlaq şəklə salmaq, yuvarlaq etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəyirmi — sif. 1. Dairə şəklində olan; dairəvi, girdə, yuvarlaq. Üzün ağ, dəyirmi, gözün məstanə; Baxışın bağrımı döndərdi qanə. M. P. V.. Xanım dəsmalını çıxarıb ağ dəyirmi üzünü sildi, saçlarını düzəltdi. . . Ç.. Kəniz Həlimə içəri girib dəyirmi stolun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoza — is. 1. Palıd, şam və qayın ağaclarının qoza oxşayan yeyilməyən meyvəsi. Səndə bitər bir neçə vecsiz qoza; Ancaq o da qismət olar donquza. M. Ə. S.. 2. Pambıq kolunun hələ açılmamış, yuvarlaq şəkilli və içində pambıq olan qönçəsi. Pambıq qozası. – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarımyuvarlaq — sif. Tam yuvarlaq olmayan, bir qədər yuvarlaq olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuvarlamaq — f. 1. Yuvarlaq bir şeyi itələyib hərəkət etdirmək; gillətmək. Topu yuvarlamaq. Daşları başıaşağı yuvarlamaq. Çarxı yuvarlayaraq gətirdi. 2. Yuvarlaq hala salmaq, girdə və ya uzunsov, lülə şəkli vermək. Qəzeti yuvarlamaq. – Həbləri yuvarlamaq və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuvarlanmaq — qayıd. 1. Yuvarlanayuvarlana düşmək, diyirlənə diyirlənə getmək, gedib düşmək. Gözəlin əlindən düşən fındıq stolun üstündən yerə yuvarlandı. Ə. Vəl.. 2. məc. Sürüklənmək. <Zeynal> get gedə məişət pozğunluğunun çirkabı içinə yuvarlanırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dairə — 1) bütün nöqtələri mərkəzindən eyni məsafədə olan qapalı əyri xətt; 2) həmin xəttin içərisində qalan yuvarlaq yer; sahə; 3) binanın bölündüyü hissələrdən hər biri; 4) dövlət idarəsi, şəhər idarəsi; 5) rayon, region; 6) böyük ev, bina; 7) qaval,… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəbbə — ə. dibi yuvarlaq qab ə. vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən səbəbsiz imtina etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhər — f. 1) cavahir, inci, daş qaş; 2) bir işin əsli, mayası, gövhəri. Gövhəri qəltan iridənəli yuvarlaq inci; gövhəri laməkan konkret yeri olmayan məkansız inci; gövhəri şahvar çox iridənəli şahanə inci; gövhəriyekta tayı olmayan inci … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istidarə — ə. 1) dönmə, dolanma; 2) yuvarlaq olma, dairəvi şəkil alma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti